وقتی اشراف، مسئول کشور می شوند

یادم هست که یکبار مرحوم رفسنجانی در تلویزیون مصاحبه کرده بود که در راه توسعه کشور, ممکن است تلفاتی هم داشته باشیم و برخی ها نیز زیر چرخ های توسعه له شوند,.

رهبری هم در جواب وی گفته بودند که در راه صنعتی شدن و پیشرفت تلف شدن حتی یک نفر هم زیاد است.

امروز صحبت های قاضی زاده هاشمی را شنیدم که می گفت آیا مردم راضی می شوند, که من دارویی را وارد کشور, کنم که سالی یک میلیارد برای ما خرج دارد؟! و تازه بیمار هم بعد از دو سه سال بمیرد؟

هر چه بیشتر جلوتر می رویم، باطن مسئول,ان ما بیشتر رو می شود.

خب با دید این دوستان اشرافی، اگر استیون هاوکینگ در ایران زندگی می کرد، سالها قبل مرده بود.

اینها مردم را و جان مردم را با پول می سنجند. هالیشان نیست که اگر یک نفر خدای ناکرده مریضی داشته باشد که به او گفته باشند، فقط یک ماه زنده می ماند و برای آنکه بیشتر عمر کند، حاضر است تمام زندگی اش را خرج کند و بفرشد تا بتواند یک ماه دیگر هم به عمرش اضافه کند.

اینقدر نمی فهمند.

یادتان هست آخوندی هم در زمان آتش گرفتن قطار تبریز مشهد گفته بود که مشکلی وجود ندارد، همه سرنشینان قطار بیمه بودند؟

یک مسلمان...